Passief beheer (in het Engels: Passive Management) is een manier van beleggen waarin de markt wordt gevolgd tegen zo laag mogelijke kosten. De gedachte achter passief beheer is dat het erg lastig is om structureel de markt te ''verslaan'' en je op de lange termijn betere rendementen kunt behalen door de markt te volgen en zo weinig mogelijk kosten te maken aangezien kosten een belangrijk deel van het rendement teniet doen.
De financiële resultaten van hun beleggingen worden door beleggers vergeleken met referentiemaatschaf (ook wel benchmark genoemd). De referentiemaatschaf die door beleggers gebruikt wordt is een zogenaamde index. Een index is een lijst van beleggingen (ieder met een specifieke weging) die representatief wordt geacht voor de markt waarin belegd wordt. Dit kan bijvoorbeeld een index zijn voor Europese aandelen, Noord-Amerikaanse bedrijfsobligaties, of Brits vastgoed. Beleggers gebruiken verschillende indexen voor de verschillende vermogenscategorieën waar ze in beleggen.
Het tegenovergestelde van passief beheer is
actief beheer (in het Engels: Active Management).
Actief beheer is gericht op het behalen van betere financiële resultaten dan de markt. De gedachte achter actief beheer is dat door goed onderzoek te doen en de juiste beleggingen te selecteren, je (na kosten) een beter rendement kunt behalen dan als je alleen de markt volgt.
Beleggers en pensioenuitvoerders hebben verschillende ideeën over actief of passief beheer. Er zijn pensioenuitvoerders die alleen actief beleggen, er zijn pensioenaanbieders die alleen passief beleggen, en er zijn pensioenuitvoerders die beiden doen afhankelijk van de specifieke vermogenscategorie en/of markt waar in belegd wordt.